‘We leven hier nog net zo als we altijd deden’
Harm en Grietje Steenwijk wonen sinds begin 2021 in woonzorgcentrum De Schutse van Treant in Coevorden. Ze hebben een mooi appartement met uitzicht op het Van Heutszpark.
Extra hulp
Het echtpaar woont in De Schutse omdat ze zich thuis niet meer alleen konden redden. Grietje (70) kreeg zo’n zes jaar geleden een herseninfarct. Praten gaat sinds die tijd moeilijk. ‘Lopen kan ik gelukkig nog met een rollator en voor langere afstanden pak ik de scootmobiel.’ Harm (75) heeft een zeldzame spierziekte. ‘Dat begon in mijn mond. Opeens kon ik niet meer praten. Gelukkig gaat dat nu met de juiste medicatie weer goed. Daarnaast heb ik reuma en is een vorm van dementie vastgesteld.’
Een grote verandering
Natuurlijk was het een hele verandering, die verhuizing. ‘Maar we hebben het allebei heel erg naar onze zin hier. Het was een drempel, maar achteraf zijn we er heel blij mee. Overal wordt voor gezorgd, je hoeft nergens achteraan. We eten iedere middag in de eetzaal. We vinden het belangrijk om tussen de mensen te zitten. ’s Ochtens en ’s avonds komen ze langs met de broodkar. Zelf doen we nog wat boodschapjes tussendoor.’
Zoveel mogelijk zelf doen
‘De zorg komt voor onze medicijnen. Ook helpen ze Grietje met douchen en haar ogen druppelen. Daarnaast worden de handdoeken voor ons gewassen. Verder proberen we nog zo veel mogelijk zelf te doen. Als we toch extra hulp nodig hebben, dan kunnen we daar altijd om vragen!’
Verschillende activiteiten
Harm en Grietje doen veel aan activiteiten mee. Zo mozaïekt Grietje er flink op los. ‘Dat doe ik allemaal met mijn linkerhand, met rechts lukt me niet meer.’ Harm blies de schildersclub van De Schutse nieuw leven in. ‘We zijn inmiddels met een groep van tien.’ Daarnaast doet hij aan houtbewerking, jeu de boules en sjoelen. ‘Ze organiseren hier ook heel veel. Deze zomer zijn we bijvoorbeeld naar de dierentuin in Nordhorn (Duitsland) geweest. We waren ook altijd gewend om er lekker op uit te gaan met z’n tweeën. We hebben het gevoel dat we hier eigenlijk nog net zo leven als we altijd deden.’
