SEH-arts Trea Sandjer: ‘Met erkenning kan Spoedeisende geneeskunde nu doorgroeien’
Ze was in 2001, samen met een collega, de eerste Spoedeisende hulp arts van Nederland. En nu, ruim twintig jaar later, wordt spoedeisende geneeskunde erkend als medisch specialisme. SEH-arts Trea Sandjer van Treant is er trots op: ‘Ik merk dat het me emotioneert. Dat extra streepje op de mouw doet toch iets met me.’
Wat die emotie losmaakt? ‘Ja, dat is toch wel het van oudsher steeds moeten laten zien op de werkvloer dat je goed werk levert, dat je een echte dokter bent, dat je als SEH-arts eigenlijk altijd moet tonen wat je kán. Het is mooi dat dit nu landelijk vastgelegd is en dat we dus nu ook een erkend specialisme zijn.’
Kansen
Met de erkenning gaan deuren open, stelt Trea: ‘Ons werk blijft hetzelfde, de patiëntenzorg blijft hetzelfde, maar het biedt voor met name jonge collega’s extra mogelijkheden. Zo duurt de opleiding tot SEH-arts nu drie jaar. Dat is best kort, met name omdat ons vakgebied heel erg breed is. Er is al eens geprobeerd dit te verlengen naar vijf jaar, maar dat is toen niet gelukt, omdat we geen erkend specialisme waren… Wie weet dat het nu dus wel lukt!’

Verder doorgroeien
‘Bij Treant werken we als medisch specialisten al jarenlang goed samen en wij als SEH-artsen worden als volwaardige collega’s beschouwd. Dat is niet overal het geval en soms moeten SEH-artsen echt nog hun plek veroveren binnen hun ziekenhuis. Dan helpt het gewoon dat je nu een officiële titel hebt. Voor het verder doorgroeien van ons vak is het heel belangrijk dat dit vinkje is gezet. Met de erkenning borgen we ook dat het vak niet meer verdwijnt.’
En dat is volgens Trea van groot belang: ‘We hebben te weinig SEH-artsen in Nederland. We willen daarom ook graag dat het aantal opleidingsplaatsen uitgebreid wordt. De erkenning biedt ook op dit vlak meer perspectief. Uiteindelijk hoop ik dat op elke SEH in Nederland een volwaardige groep SEH-artsen is die 24/7 de boel runt.’
Wat maakt het vak zo mooi?
‘Ons werk is ontzettend breed. Onze patiënten gaan van jong tot oud. Ons werk gaat van ‘wondje, pleister, kusje erop’ tot reanimaties en alle andere ellende die je hier ook op de spoed ziet. In een paar woorden? Hectisch, iets bijdragen, spannend en teamwork. We doen het op de spoed echt samen: artsen, verpleegkundigen en iedereen daaromheen!’
Even terug in de tijd
‘In de rest van de West-Europese wereld is spoedeisende geneeskunde al heel lang een medisch specialisme. Zelf ben ik er vanaf 1992 ingerold, als arts-assistent op de Spoedeisende hulp in Assen. In de loop van de jaren ’90 had ik samen met mijn collega Anneke Blom zoiets van: dit is zo leuk, dit willen we blijven doen! We schreven een opleidingsplan, gingen de samenwerking aan met het AZG (nu UMCG) en zo begonnen we zelf in 1998 met onze eerste stage. In 2001 waren we echt klaar en vanaf dat moment dus Spoedeisende hulp arts. De eerste van Nederland!’