Afscheidsinterview Ron Akkerman: ‘Ik laat Treant stabiel en met een gerust hart achter’

‘Met genoegen kijk ik terug op mijn bestuursperiode bij Treant’, begint Ron Akkerman. ‘Treant is een heel mooie organisatie. Ik heb hier met veel plezier samengewerkt met heel veel mensen. Die collega’s ga ik natuurlijk wel missen. Ik had ook nog steeds plezier in mijn werk, maar ik heb toch besloten om in mijn 65^e levensjaar ruimte te maken voor andere dingen en een nieuwe bestuurlijke uitdaging.’

Ron gaat graag verder in op de vele prettige samenwerkingen die hij de afgelopen jaren heeft ervaren. ‘Dan heb ik het over collega’s waar ik nauw mee heb samengewerkt.’ In de raad van bestuur werkte Ron de afgelopen jaren het langst samen met voorzitter Paula Nelissen. ‘Die samenwerking was heel intensief. We hebben samen voor allerlei uitdagingen gestaan. Ik denk dat we dat ook aan zijn gegaan. Paula heeft een enorme wilskracht om dingen tot stand te brengen. Dat waardeer ik aan haar. We onderschrijven allebei dat het geen zin heeft om mooie praatjes te hebben. Onze focus ligt op: wat gaat in de praktijk verschil maken en wat kunnen wij daar aan bijdragen. Zodat we samen met managers, hoofden, medisch managers en alle andere collega’s de goede kant op gaan en dat we wellicht kunnen inspireren. Dat we in ieder geval kunnen faciliteren om het goede niet in de weg te zitten. Daarnaast hebben we ook heel veel en vooral ook heel hard kunnen lachen met elkaar. Sinds ruim een half jaar is ook Lieke Poot begonnen als lid van de raad van bestuur van Treant. Lieke brengt een bij uitstek nuchtere, analyserende benadering mee en een open, onderzoekende houding gericht op bestuurlijke besluitvorming met draagvlak en verbinding. Heel plezierig.’

Daarnaast, wat heel opvallend is bij Treant: de samenwerking tussen de raad van bestuur en het bestuur van de medisch specialisten van Treant (MSCT). Dat gaat heel vloeiend. Er is sprake van een grote mate van gelijkgerichtheid. Dat heb ik als heel fijn ervaren. Als je daarin gedoe hebt, dan legt dat heel veel dingen lam. Dan kom je als organisatie niet verder. Dat is bij Treant precies het tegenovergestelde. Ik kijk terug op een goede en intensieve samenwerking, op allerlei gebieden. Twee partijen aan boord van hetzelfde schip. En dat schip vaart één koers. RvB en MSCT samen, dat heb ik altijd zo gevoeld. Ik denk ook dat dit echt van groot belang is voor de patiënten die in deze regio aan ons zijn toevertrouwd. Fijn was daarbij ook de samenwerking met de grootste zorgverzekeraar in onze regio, Zilveren Kruis. Vanuit mijn rol heb ik daar veel en intensief contact mee gehad en ik heb het wederzijdse begrip altijd als zeer prettig ervaren. Dat heeft geleid tot goede zakelijke afspraken voor beide partijen.’

Hoe laat je Treant achter? ‘Stabiel, met alle uitdagingen die er zijn. Als Treant zijn we de afgelopen jaren in control gekomen. Dat is voor mij als bestuurder natuurlijk van groot belang. Vaart het schip een juiste en stabiele koers? Is het financieel voldoende stabiel, is de liquiditeit op orde? Heb je de juiste mensen op de juiste posities? Het schip is stabiel ingericht, zowel qua financiën, kwaliteit als innovatie. En de koers, de afstemming, de regie: alles is er nu. De cultuur, de samenhang tussen verschillende afdelingen. We hebben de instrumenten. We hebben onze visie uitgewerkt. Kwaliteit, operationele beheersing, innovatieve projecten, alles is in beeld, in zicht, op een methodische manier. De inzet van medewerkers en ook de kostenbeheersing zit bij Treant op een heel hoog niveau. Dat geeft mij een trots gevoel. Ik ben iemand die gaat voor resultaat. Dan kijk ik naar mijn eigen bijdrage. En die is natuurlijk sterk afhankelijk van de mensen die ik om me heen heb. Om het allemaal te kunnen organiseren en het allemaal waar te kunnen maken. Daar heb ik dan als een soort dirigent een rol in gehad, om te zorgen dat iedereen het juiste stuk speelt en dat het op elkaar afgestemd is en dat we met elkaar mooie muziek maken. Kortom: met gepaste trots laat ik Treant stabiel en met een gerust hart achter.’

‘Mijn eerste periode bij Treant was intensief, met de concentratie van acute en complexe zorg op onze ziekenhuislocatie Scheper in Emmen en de omvorming van ziekenhuislocaties Bethesda in Hoogeveen en Refaja in Stadskanaal naar weekziekenhuizen voor planbare zorg. Daarmee liepen we als Treant voorop in ziekenhuisland. Dat was een hele stap, zowel voor collega’s als inwoners van onze regio. Ik ben ook maar een mens en het traject zorgde vanzelfsprekend bij mij ook voor gemengde gevoelens. Het ging gepaard met veel emoties. We hebben alle opties onderzocht, onder meer om het te laten zoals het was. Maar dat was geen optie. Om 24 uur per dag goede ziekenhuiszorg te verlenen zijn er in onze regio te weinig specialisten en gespecialiseerd verpleegkundigen. Met de aanpassingen ben ik er van overtuigd dat we de kwaliteit, de continuïteit en de beschikbaarheid van zorg in de regio Drenthe en Zuidoost-Groningen hebben gewaarborgd.

In Hoogeveen en Stadskanaal hebben we als Treant de afgelopen jaren ook flink geïnvesteerd. Net voor ik kwam zijn de OK-complexen compleet vernieuwd. Dat zijn nog steeds prachtige operatiekamers. Iedere doordeweekse dag vinden hier ontzettend veel operaties plaats. Daarnaast kunnen patiënten er terecht voor veel verschillende afspraken, zoals op de polikliniek, voor een beeldvormend onderzoek of bijvoorbeeld dagbehandelingen. Trots ben ik op andere grote investeringen. Wat te denken van het Oogcentrum in Stadskanaal en het Mammacentrum in Hoogeveen. Gerenommeerde centra die patiënten uit de regio en ver daarbuiten behandelen. En kort geleden hadden we nog een mooie oplevering van het nieuwe Beweegcentrum in Bethesda. Als voorbeelden in Emmen benoem ik graag nog het nieuwe Hartinterventiecentrum, de nieuwe Eerste Hart Hulp en Hartbewaking en de nieuwe Intensive Care. In de ouderenzorg wordt een nieuwe locatie in Hoogeveen gerealiseerd en zijn verdere plannen in uitwerking. De waardering van patiënten en cliënten van onze zorg is gemiddeld ruim boven de 8.’

Vanaf maart 2020 kreeg Nederland en daarmee ook Treant te maken met corona. ‘Dat was natuurlijk een heel gekke situatie. Er was op dat moment goede afstemming en coördinatie nodig. Binnen Treant heeft toen ons integraal capaciteitsmanagement een enorme vlucht genomen. De collega’s hebben een grote rol gespeeld in de regionale coördinatie van patiëntenstromen. Zodat we met z’n allen in Noord-Nederland goed zicht hadden op waar wel of geen plek was voor coronapatiënten. Of antwoord op de vraag: moeten we operaties afzeggen om een coronapiek op te vangen? Als Treant hebben we in die tijd een enorme bijdrage geleverd. Zowel in de ziekenhuis- als in de ouderenzorg, met ziekenhuisverplaatste zorg. Dat was ook een mooi voorbeeld binnen Treant. De Covid-tijd heeft veel gedaan met medewerkers. Allereerst was de doelgroep natuurlijk anders dan we gewend waren. Sta je opeens aan het bed, met al die beschermende kleding aan. Het hele werken, met omkleden, desinfecteren, mondneusmaskers, spatbrillen enzovoorts, het hele ritueel: het heeft veel gedaan. Veel collega’s hebben in die tijd ook op een andere locatie of afdeling gewerkt. Iedereen hielp iedereen. Dat was prachtig om te zien. Het waren gekke tijden. Natuurlijk waren we griepgolven wel gewend, maar dit virus was nieuw. Met terugwerkende kracht wil ik nogmaals mijn diepe respect uitspreken voor alle collega’s binnen Treant.’

 ‘Laten we ook heel trots zijn op wat we binnen Treant allemaal hebben. Ik merk soms wel eens dat mensen zeggen: ja maar, wij zitten niet in Rotterdam of Amsterdam. Dat gevoel. Maar er zijn een heleboel dingen waarop wij niet onder doen en misschien zelfs wel beter zijn. Is dat heel erg belangrijk? Misschien ook wel niet, maar het geeft wel aan: je moet jezelf niet tekort doen. Er werken hier fantastische mensen, op allerlei niveaus en op allerlei domeinen. Er worden hier gewoon topprestaties neergezet. Het is niet nodig dat medewerkers zich hier in de regio tekort doen. Wat wij hier als Treant doen in Drenthe en Zuidoost-Groningen kan in alle opzichten ruimschoots de vergelijking doorstaan met wat er in de Randstad is. En op sommige onderdelen misschien zelfs wel beter. Onze Business Intelligence en Integraal Capaciteitsmanagement zijn gewoonweg uitstekend. Mijn rol als bestuurder gaat dan zover dat je inziet wat belangrijk is, daarin investeert en ook de juiste mensen aantrekt. Dat je zorgt dat de juiste mensen ook bij jou willen werken. Dat is van groot belang. En vervolgens medewerkers de ruimte geven met hun talenten, creativiteit en ambitie, om de juiste dingen te doen.’

Hoe ziet Ron de toekomst van Treant? ‘Ik hoop dat Treant op termijn doorgroeit tot een topklinisch ziekenhuis. Dat wens ik ook de regio toe. De ambities hiervoor zijn er ook zeker bij de medisch specialisten binnen Treant. We bewegen wat dat betreft al de goede kant op. Dat heeft wat mij betreft niets te maken met allerlei statusoverwegingen. Ik zie dat anders: eigenlijk is het gek dat een grote regio als Drenthe en Zuidoost-Groningen, waar zoveel talent, mogelijkheden en deskundige mensen zijn, historisch gezien nog geen topklinisch ziekenhuis heeft. Dat leidt toch tot meer onderzoek, academisering, het kan interessanter zijn voor artsen en verpleegkundigen om zich hier aan te verbinden. Ook qua trots en zelfbewustzijn is het goed voor de regio dat we die kant op groeien. Dan heb je in het Noorden: Frisius MC, Martini Ziekenhuis en Treant als STZ-ziekenhuizen.’

Ron Akkerman vervolgt zijn loopbaan bij een grote GGZ, jeugdzorg en forensische zorg aanbieder. Hij gaat daar aan het werk als voorzitter van de raad van bestuur. Wie zijn opvolger bij Treant wordt, is op dit moment nog niet bekend.